Samen is beter

“Als kind gaf ik al les aan een onzichtbare, denkbeeldige klas. Ik vond het altijd tof om mijn eigen leerkrachten na te doen 😊. Maar toen ik op mijn 21 een diploma leerkracht secundair onderwijs op zak had, was de drang om nog verder te studeren toch te groot.”

Stevige schoenen

“Via een schakeljaar waagde ik me aan 3 jaar extra ‘Pedagogische Wetenschappen’. Het gaf me meer bagage over onderwijs en onderzoek, wat ik een beetje miste in de lerarenopleiding. Ik stond na afloop steviger in mijn schoenen en startte als onderwijsondersteuner aan de Universiteit Antwerpen. In volle coronaperiode! Dat betekende dat ik docenten en assistenten bijstond met het uitwerken van (online) lessen. Boeiend…, maar ik miste het ruimere plaatje.”

Niet alleen in de potten roeren

“Nu ben ik stafmedewerker bij CVO Focus en mag ik mee nadenken over missie, visie, …mee het beleid uittekenen. Waar staat ons centrum voor, waar willen we naartoe, hoe krijgen we iedereen mee,…? Zeer interessant.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik voorheen niet echt zicht had op de grote diversiteit aan opleidingen die ons CVO organiseert. Iedereen kent het avondonderwijs van bijvoorbeeld een cursus koken of bloemschikken uiteraard. Maar volwassenen kunnen hier ook hun diploma secundair onderwijs halen via het tweedekansonderwijs. Hoe geweldig is dat!”

Stromende energie

“Momenteel ben ik naast stafmedewerker ook opleidingscoördinator en geef ik zelf les in dat tweedekansonderwijs. Dat pakket geeft me heel veel voldoening. Maar daar speelt het team uiteraard ook een grote rol in. In mijn vorige job kende ik niet zoveel groepsgevoel. Iedereen had zo zijn eigen taken. De connectie ontbrak. Ondanks dat we nu ook met een groot team van leerkrachten, ondersteuners, administratief medewerkers, … zijn, heb ik dat samenhorigheidsgevoel nu wel. Het zit hier boordevol gedreven en gemotiveerde mensen met supergoede ideeën. Ik voel hier letterlijk de energie stromen. Een goede omgeving met de juiste mensen is voor mij echt belangrijk om tevreden te zijn in mijn job.“

Naar waarde schatten

“De maatschappelijke waarde van ons team mag echt niet worden onderschat, want de ondersteuning die we als leerkracht bieden aan cursisten, kan echt ver gaan. Je hoort dan ‘Het zijn de leerkrachten die ons er hebben doorgetrokken. Zij hebben ervoor gezorgd dat wij toch nog ons diploma hebben kunnen halen.’ Dit geldt voor het tweedekansonderwijs. Maar evengoed hoor je dat cursisten ‘herbronnen’ in de cursus Creatief atelier door de tijd met zichzelf en de gesprekken met de leerkracht of medecursisten. Ik durf oprecht zeggen dat wij onze cursisten hier centraal stellen: wie zijn zij, wat willen zij, wat hebben zij nodig. En dat doen we samen. ‘Samen’ zit in onze waarden. Er wordt veel overlegd, er is een open communicatie en er worden samen beslissingen genomen.“

Toeren uithalen

“Dat wil niet zeggen dat je soms niet op weerstand stoot, bv. in verandertrajecten. En dat is heel begrijpelijk. Maar dat is dan de uitdaging die er nog voor mij ligt: leren om dit niet te persoonlijk te nemen, niet te emotioneel te reageren en de juiste stappen te zetten om ze toch mee te krijgen in het verhaal. Het moeilijke hierin is ook dat we verspreid zitten over 9 locaties, wat maakt dat ik niet al mijn teamgenoten persoonlijk ken. Je kent dus ook niet alle gevoeligheden. Om heel het team samen te krijgen, moeten we ook best wat toeren uithalen, want er gaan zowel ’s avonds als overdag lessen door. Dat samen-verhaal is dus nog een intensief werkpunt.”

Leuke dynamiek

“Maar als je dan een pedagogische studiedag in elkaar bokst voor 200 aanwezigen en je hoort nadien de vele positieve reacties, dan geeft me dit een erg goed gevoel.

Ik hoop naar de toekomst toe dat we onze visie alleen nog maar breder kunnen uitdragen, dat we het draagvlak nog groter kunnen maken voor het belang van wat we doen. En dat we de diversiteit aan opleidingen kunnen behouden. Het is een leuke dynamiek. De tijd vliegt voorbij. Dus ik hoop dat ik nog lang mag meeschrijven aan dit verhaal.”