Samen is beter

“Het was nooit mijn bedoeling om het onderwijs in te stappen.  Maar hé, nu sta ik hier al 10 jaar. Met mijn diploma geschiedenis en cultuurwetenschappen op zak, wilde ik eigenlijk in de culturele sector terechtkomen. Dat bleek niet zo simpel.
Eerlijk? Ik dacht echt niet dat het onderwijs mij zou liggen.  Maar waar kan je beter terechtkomen dan hier, als je echt iets wil doen met de passie voor je vak? Elke dag mag ik jongeren warm maken voor wat mij zo boeit. En het is zo schoon om ze te zien evolueren. Toen ik voor het eerst stage deed, kreeg ik de feedback dat ik een groep kon enthousiasmeren en dat ik er echt stond. Laat ons zeggen dat ik een verborgen talent heb ontdekt!”

Veelzijdig genoeg

“In het begin heb ik in heel veel scholen interims gedaan.  Van Brussel tot Sint-Niklaas. Toen ik in één van de scholen van GO! scholengroep Het Leercollectief terechtkwam voor een vervanging, mocht ik na afloop binnen de scholengroep blijven.  Via de directies kon ik uiteindelijk in GO! technisch atheneum Lokeren (GO! TAL) aan de slag. En voilà, we zijn 8 jaar later.  
Ik geef geschiedenis en maatschappelijke vorming (MAVO), sinds kort ben ik mee verantwoordelijk voor de begeleiding van startende leerkrachten, ik ben coach in het zevende jaar en ik neem ook beleidsmatig een aantal verantwoordelijkheden op. Dus ja, mijn job is veelzijdig genoeg. 😊”

Veel meer dan kennis overdragen

“Ik heb in die 10 jaar echt wel ontdekt dat het omgaan met jongeren mijn ding is. Als coach in het (7^e) voorbereidend jaar hoger onderwijs heb ik de kans om met hen in gesprek te gaan en te detecteren waar ze mee worstelen. Het is mijn taak om er te zijn voor leerlingen die het moeilijk hebben en de problemen mee aan te pakken. Het is fantastisch om jongeren die afstuderen, te horen zeggen: ‘nu weet ik wat ik wil doen met mijn leven.’

Mijn ‘kippenvelgehalte’ is dan ook groot als oud-leerlingen terugkeren naar school om over hun positieve ervaringen in het hoger onderwijs te vertellen. Bovendien heb ik het gevoel dat ik na 10 jaar hierin zelf nog steeds stappen zet en nog veel kan leren. De uitdaging is dus nog altijd aanwezig!”

Het leven is geen ponykamp

“Natuurlijk is het leven geen ponykamp en blijft het een hobbelig parcours.  We leven in een realiteit van leerlingen met vaak moeilijke thuissituaties en/of taalachterstand. Dat maakt het niet eenvoudig en zorgt af en toe voor conflicten in de klas. Bovendien hebben we niet altijd de mogelijkheden, middelen of tijd om ze voldoende te helpen.
Dan heb je ook nog eens de online sneltrein die je niet mag missen, maar de wagon van de digitalisering binnen onderwijs kent zo zijn vertragingen en uitdagingen onderweg.

Bovendien is onze school flink aan het groeien, wat natuurlijk super is! Maar ook dat brengt de nodige bezorgdheden mee op infrastructureel vlak. Het lastige is dat dat allemaal zaken zijn die je zelf niet zo maar snel even kan oplossen.”

Positieve koers

“Ik moet wel toegeven dat ik enorm blij ben met de komst van onze nieuwe directeur, nu ongeveer 3 jaar geleden.  Zij zorgde ervoor dat GO! TAL een heel duidelijke koers vaart, en vooral dat we dat samen doen. We hebben een jong, divers, maar enthousiast team dat heel positief in de job en de school staat. Ik geef eerlijk toe dat dat voordien niet altijd het geval was. Een verdienste van de directie!
Die positiviteit geeft zo’n goesting in allerlei initiatieven en verspreidt zich snel. Zo waren er bij mijn start hier op school bijna geen uitstappen met leerlingen. Maar hoe kan je iets overbrengen zonder de connectie met de wereld hierbuiten? Intussen is dat veranderd. Zo gingen we twee dagen naar Ieper vorig jaar. Ondanks een vrij zware fietstocht in de gietende regen daar, zagen we één hechte groep en allemaal lachende gezichten. Dat geeft een enorm goed gevoel.”

Motivator

Daarnaast zijn we vorig jaar ook een leerlingenraad gestart met intussen meer dan 20 leerlingen. Die stem van de jongeren mag niet ontbreken. En ook zij introduceren mooie initiatieven, zoals een geldinzameling voor de slachtoffers van de aardbeving in Marokko. Het is enorm fijn om te merken dat leerlingen echt trots zijn om hier naar school te gaan! Bovendien zijn er ook concrete plannen om te ‘tegelwippen’ en onze school ‘groener’ te maken. Mooie vooruitzichten.

Maar de belangrijkste troef van GO! TAL is onze begeleiding om leerlingen te leren zelfregulerend leren. We zetten sterk in op routines en gewoontes omdat het hen echt helpt. Nu, maar ook later. We zijn een fantastisch parcours aan het afleggen met onze school. Ik hoop dat we hier verder op kunnen blijven bouwen en evolueren.
En als ik nog grootser mag dromen… dan krijgt de leerkracht vooraan binnenkort een plaats in mijn geschiedenisboeken en worden we allemaal coaches en motivators.  Geef toe, dat klinkt toch mooier? 😊”