Samen is beter

“Ik sta nu het eerste jaar in GO! atheneum MIRA Hamme als leerkracht Wetenschappen-Wiskunde, maar vertoef al 23 jaar in het onderwijs. Toch startte ik mijn carrière als kinesist in een sportcentrum. Door daar veel te werken met jongeren, werd ik aangetrokken tot het onderwijs. Weet je, je krijgt enorm veel terug van die kinderen.”

Terug naar de jongeren

“Na mijn lerarenopleiding belandde ik al snel in het GO! onderwijs. Maar ik ga graag uitdagingen aan. Dus ik ging na een tijdje ook nog voor de opleiding ‘opleidings- en onderwijswetenschappen’ aan Universiteit Antwerpen. Samen met een aantal anderen stampte ik nadien de LAB-school in Puurs uit de grond, waarvan ik 4 jaar co-directie was.
En nu sta ik heel bewust terug volledig voor de klas in GO! atheneum MIRA in Hamme.
Beleid voeren is supertof, maar ook heel heftig. Ik haalde er niet meer de energie uit, die ik nodig had en ik miste het contact met de jongeren. Of zoals de clichés het zeggen: ik miste het om zelf echt het verschil te maken voor die gasten.”

Bewuste keuze

“Ik koos voor GO! atheneum MIRA omdat ze in deze school een mix maken van klassiek en vernieuwend onderwijs door de verschillende pijlers waarmee ze werken. Leerlingen volgen masterclasses met korte, krachtige instructies en begeleide oefeningen. Maar langs de andere kant is er ook het MIRA-lab, waarin we vakken integreren in projecten. Leerlingen leren hier op een andere manier samenwerken, plannen, …

Ook met de directeur van deze school klikte het direct. Het is een echte ‘beleidsman’, maar met een warm hart en een duidelijke visie. Iemand die echt luistert naar jou.

Bovendien is er oog voor het welbevinden van jongeren. Zo ben ik zelf personal coach van een aantal leerlingen waarmee ik wekelijks samenzit om te bespreken wat ze nodig hebben om te kunnen groeien. Dat vind ik zelf onmisbaar als leerkracht: de ruimte om in verbinding samen te werken. Ik ben van nature ook heel positief ingesteld. Maar doorheen mijn jaren binnen onderwijs heb ik dat talent echt verder kunnen ontwikkelen. Want die positieve benadering werkt! Denk maar aan het verschil tussen het woord ‘groeikansen’ en ‘werkpunten’.”

Blinken van trots

“De leerlingen maken mij ook echt trots. Enkele weken geleden moest mijn klas van 6 Wetenschappen-Wiskunde een wetenschapsdag in elkaar steken voor de leerlingen van de 1^e graad. Ze kregen hierbij de opdracht verder te denken dan het klassieke. Het werd een dag rond ‘aliens’. Ze verzonnen zelf het verhaal, staken mini-workshops in elkaar waar de wetenschappen een hoofdrol in kregen, leerden plannen, organiseren, verantwoordelijkheid nemen, communiceren met leerlingen en leerkrachten, deden aan klasmanagement,…
De leerlingen van de 1^e graad hingen aan hun lippen. Zo schoon om te zien hoe ze in zo’n project groeien in en buiten de STEM-vakken. Er werd nog dagen over gesproken en ze waren er samen in geslaagd om wetenschappen in ‘the picture’ te zetten.“

Soms griezelig

“Het blijft voor mij wel nog steeds een uitdaging om mijn grenzen te bewaken. Het is belangrijk authentiek te blijven, want de leerlingen hebben je door. Maar dat betekent dat je je kwetsbaar moet opstellen en dat is met een ‘zwaarder publiek’ zoals bv in een beroepsklas griezeliger. Dan is het belangrijk om ook met collega’s veel te reflecteren en ideeën uit te wisselen: hoe zou ik dat nog kunnen aanpakken? Hoe doe jij dat?
Toch is de balans duidelijk positief. Ik werk oprecht met heel toffe kinderen 😊.“

Warm, professioneel en divers

“Ik ben terecht gekomen in een warm team. Iedereen staat klaar om te helpen. Hier wordt duidelijk voor elkaar gezorgd. Maar je merkt het ook bij de leerlingen: er wordt geknuffeld met de leerkrachten. En mijn collega’s nemen het op voor de kinderen.
Iedereen is professioneel en streeft ernaar het werk zo goed mogelijk uit te voeren. Het is een divers team: multicultureel, mannen, vrouwen, verschillende persoonlijkheden,… Maar het is hier duidelijk ok om jezelf te zijn.”

Ervaringen om nooit te vergeten

“Mijn droom voor de school? Tot voor kort was GO! MIRA een middenschool, dus dit is het eerste schooljaar dat er leerlingen in het zesde middelbaar zitten. Ik hoop dat er binnen een paar jaar een stevige 3^e graad is, waarbij het lukt om meer geïntegreerd te werken, vakken te linken aan elkaar, meer projectmatig te werken met voldoende diepgang. Maar waarbij de leerlingen ook voldoende leuke dingen kunnen doen, zodat ze ervaringen krijgen om nooit te vergeten.

Voor de leerlingen hoop ik dat ze het belang van levenslang leren zullen vatten. Die jongeren zitten midden in hun puberteit en leren vaak omdat ze dat ‘moeten’. Het is pas later dat ze beseffen wat het doel was.

En voor mezelf hoop ik dat ik de energie blijf hebben om dit nog lang te doen, want ik word hier echt gelukkig van 😊.”